Er gaat iets fout. Sinds we (weer) naar Frankrijk op vakantie gaan lijkt het alsof het weer in de zomer steeds slechter wordt, terwijl we, zoals te verwachten in ons voorlopig doel Gard (30), Languedoc-Roussillon, toch zo'n 335 dagen zon mogen ontvangen. In 2007 en 2008 was dat zeker niet zo, gevoelsmatig in ieder geval. Het was gewoon een koude, slechte zomer. We waren er ook in mei 2008 en dat was een waterballet.
De Fransen zelf klagen er ook over. Augustus 2008 was 6 graden onder het lokale gemiddelde voor augustus. Maar tegelijkertijd halen ze er de schouders over op. "Rien à faire".
Ook op weblogs van Nederlanders in Frankrijk lees ik teleurstelling over het weer. En het weer daar gaan we straks voor. Geen Californische toestanden met alle dagen 26 graden en strak blauw, neen, gewoon de seizoensverhoudingen omgekeerd: lang buitenleven en kort binnen. En dat laatste is in Nederland in ieder geval waar. Sinds het einde van de vakantieperiode zitten we binnen. Buiten eten of lunchen is er niet meer bij. En dat duurt dan tot, enkele uitzonderlijke dagen daargelaten, eind april. Dat zijn ácht maanden. Acht maanden.
Dus is het weer een belangrijke drijfveer waarop het uiteindelijk definitieve wonen is gebaseerd. We noemen het niet emigreren. Technisch gezien is dat misschien wel zo maar er zijn genoeg landen waar mensen 1000 km kunnen verhuizen zonder noemenswaardige aanpassingen. Zo zien wij dat ook op een paar kleinigheden na. Dat wij nou net in zo'n klein kikkerlandje zijn geboren.
1000 Km naar het zuiden moet dus net zoals het klinkt een flinke duit warmte opleveren, het omgekeerde seizoensritme. Veel buiten zijn en weinig de kachel aan. Veel licht op je lijf. Dat werkt voor ons.
En laat juist nu dat weer of klimaat zegt u het maar in de war zijn. Waar Zuid-Frankrijk synoniem was voor zon is het nu onderweg naar. Naar wat? Grilliger weer? Toch veel warmer? Of juist heel en veel natter? Er zijn veel tegenstrijdige berichten alhoewel de meest serieuze daarvan toch wel in de richting van warmer en extremer wijzen. (en dus ook veel extreme buien).
Ach, maar jullie gaan toch pas écht in 2015? Ja, maar daar gaat echt wel wat voorbereiding aan vooraf. Stel dat we, omwille van het weer over een paar jaar toch moeten gaan denken over Spanje, Italië of zelfs Denemarken of Noorwegen. Dan zitten we qua taal weer op nul. En qua gevoel ook.
De Fransen zelf klagen er ook over. Augustus 2008 was 6 graden onder het lokale gemiddelde voor augustus. Maar tegelijkertijd halen ze er de schouders over op. "Rien à faire".
Ook op weblogs van Nederlanders in Frankrijk lees ik teleurstelling over het weer. En het weer daar gaan we straks voor. Geen Californische toestanden met alle dagen 26 graden en strak blauw, neen, gewoon de seizoensverhoudingen omgekeerd: lang buitenleven en kort binnen. En dat laatste is in Nederland in ieder geval waar. Sinds het einde van de vakantieperiode zitten we binnen. Buiten eten of lunchen is er niet meer bij. En dat duurt dan tot, enkele uitzonderlijke dagen daargelaten, eind april. Dat zijn ácht maanden. Acht maanden.
Dus is het weer een belangrijke drijfveer waarop het uiteindelijk definitieve wonen is gebaseerd. We noemen het niet emigreren. Technisch gezien is dat misschien wel zo maar er zijn genoeg landen waar mensen 1000 km kunnen verhuizen zonder noemenswaardige aanpassingen. Zo zien wij dat ook op een paar kleinigheden na. Dat wij nou net in zo'n klein kikkerlandje zijn geboren.
1000 Km naar het zuiden moet dus net zoals het klinkt een flinke duit warmte opleveren, het omgekeerde seizoensritme. Veel buiten zijn en weinig de kachel aan. Veel licht op je lijf. Dat werkt voor ons.
En laat juist nu dat weer of klimaat zegt u het maar in de war zijn. Waar Zuid-Frankrijk synoniem was voor zon is het nu onderweg naar. Naar wat? Grilliger weer? Toch veel warmer? Of juist heel en veel natter? Er zijn veel tegenstrijdige berichten alhoewel de meest serieuze daarvan toch wel in de richting van warmer en extremer wijzen. (en dus ook veel extreme buien).
Ach, maar jullie gaan toch pas écht in 2015? Ja, maar daar gaat echt wel wat voorbereiding aan vooraf. Stel dat we, omwille van het weer over een paar jaar toch moeten gaan denken over Spanje, Italië of zelfs Denemarken of Noorwegen. Dan zitten we qua taal weer op nul. En qua gevoel ook.
STOP!
(dit gaat nergens heen!)
Het is gebaseerd op angst. Angst dat het door de grilligheid van de natuur toch allemaal heel anders gaat worden.
Soit. Laat maar lopen. Rien à faire.
Als het gemiddeld een stuk warmer is en zonniger dan komt het wel goed. En bovendien zijn er meer en inhoudelijker redenen om te gaan. Waarover later meer.
Over 24 uur staat hier de hele wijk weer in brand en de hond (golden 13,5 jaar) op tilt.
Stilte is ook al zo'n reden.
Bon fête de fin d'année
(dit gaat nergens heen!)
Het is gebaseerd op angst. Angst dat het door de grilligheid van de natuur toch allemaal heel anders gaat worden.
Soit. Laat maar lopen. Rien à faire.
Als het gemiddeld een stuk warmer is en zonniger dan komt het wel goed. En bovendien zijn er meer en inhoudelijker redenen om te gaan. Waarover later meer.
Over 24 uur staat hier de hele wijk weer in brand en de hond (golden 13,5 jaar) op tilt.
Stilte is ook al zo'n reden.
Bon fête de fin d'année
1 reacties:
Troost
Overal en door iedereen wordt geklaagd over het weer.
Het is te warm, te droog, te nat, te koud, te winderig, te windstil enz. enz.
Dus het maakt niet uit waar je in 2015 naar toe gaat.
Succes, vanuit een droog, erg droog, koud, sneeuwerig dus winters Frankrijk.
Jos Determeijer
Vogezen
Een reactie posten