Lezen en Schrijven

zondag 4 oktober 2009 · 1 reacties


















Het leeswerk is grotendeels afkomstig van schrijvers en bronnen die over reizen spreken. Reizen houdt in dat je op een gegeven moment weer terugkomt op de plaats van vertrek. Je thuishaven.

Emigreren gaat over het veranderen van thuishaven, even los van de vraag of dat wel kan, hetgeen inhoudt dat je juist niet gaat terugkeren. Dat vraagt andere bronnen. Een aantal van die bronnen zijn middels links aan de rechterzijde op deze weblog te vinden maar de meest inspirerende bronnen bevinden zich op dit moment al in het -voor ons- beloofde land. Dat zijn de reeds opgedane nieuwe vrienden en bekenden. Wat helemaal niet zo moeilijk bleek wanneer je de taal enigszins beheerst of je tenminste welwillend in die richting opstelt. Die bronnen vertellen over het leven aldaar. De dagelijkse gang van zaken en de onvermijdelijke rompslomp. En dat leert ons, stelt ons tevens gerust, dat er helemaal niet een groot verschil tussen Frankrijk en Nederland bestaat, sterker nog Europa is de landingsplaats.

De taal is dus de grootste bottleneck -le goulot- en vandaar kan het verder. Nu, daaraan wordt hard gewerkt en er is ook nog tijd.

Over werken gesproken. Dát is wel een bottleneck. Tenslotte moet er inkomen zijn. En om zomaar ineens in Frankrijk aan de slag te kunnen is wel wat meer nodig dan een diplomaatje Franse taal. Je hebt niet zomaar een netwerk. Dat heb je hier ook in vele jaren opgebouwd dus dat gaat daarzo ook tijd kosten.

Omdat wij er, zoals bekend, reeds vóór enige pensioenaanspraken willen gaan wonen is een vorm van inkomen wel gewenst. Gewenst? Noodzakelijk. Niet van de super-de-luxe maar het moet niet knellen.

Daar werken we de komende jaren dus het meeste aan. Werken aan werk.

Wat weten we nog niet precies. Er zijn wel ideeën die we de komende tijd gaan uitproberen.

En tips zijn altijd welkom.


C'est prêt

vrijdag 11 september 2009 · 0 reacties

Posted by Picasa

Kijk, daar word ik nu blij van

zaterdag 4 april 2009 · 0 reacties













een ouderwets, of is het nieuwerwets, kussengevecht.

plaats: montpellier
bron: Midi Libre

Column 4: Tradities

dinsdag 17 maart 2009 · 1 reacties


Wat laten we zoals achter en wat krijgen we ervoor terug? En is dat allemaal zo erg? Wel als er tradities zijn waar je gewoon geen afscheid van kunt nemen en die in het beloofde land niet of als slap aftreksel wordt gevierd.

Dus maar even een paar échte Nederlandse tradities:

Carnaval

Tsja, weliswaar voor de zuiderlingen en aangezien wij daar vandaan komen, geboren en getogen en dat meerdere generaties is het toch bijna wel traditie nummer 1.

Kleur, muziek, verkleed en een biertje. 's Nachts nog even snacken en lang "nazeveren" zodat na een korte nacht de volgende dag het ritueel zich herhaalt. 4 Dagen lang.
Tot en met "Mardi Gras" oftewel "vastenaovend" waarna traditioneel de Katholieke 40 dagen vastentijd begint. Maar dat is dan weer een minder gehanteerde traditie, lees: niet.

Gaan we het missen? Eeen aantal aspecten ervan zeker wel. Maar we gaan er niet voor blijven.

Koninginnedag

Best wel een beetje vergelijkbaar met carnaval. Behalve dat vaak de terrasjes al open kunnen. Van oudsher op 30 april. Wat het moet gaan worden als onze prins de troon bestijgt dat weet ik niet. Doet me verder ook niet zoveel dat Koningshuis. Tijd voor een feestje is het altijd wel. Ook in Frankrijk

Kermis

Vooral die van hier in het dorp. Daar ga ik nog wel eens voor terug komen. Alhoewel.. het is het eerste weekend van Augustus dus of ik daarvoor uit de zon ga komen? Ach, wellicht wanneer de opwarming doorzet en de zomers in Frankrijk te warm worden (hè hè)



Oud en Nieuw

En dan met name het vuurwerk. Dat kan ik missen als kiespijn. Lees bijvoorbeeld dit maar eens even op mijn "gewone"weblog.

Sinterklaas

Moet ik het uitleggen? Geen kids meer die er warm voor lopen. Een surpriseavond gaat er nog wel in maar die willen ze inmuiddels ook bijna alleen met de eigen vrienden. Dan krijgen we niet te veel genante gedichtjes te horen.

Het Nederlands Elftal

Ja, maar voetbal is zo internationaal dat het overal te volgen is. Ik maak me dan ook niet bang. Sport verbroederd dus het lijkt met zeker leuk om eens met Fransen naar de wedstrijden te kijken. Zeker wanner we de blauwen weer eens tegenkomen. De laatste keer EK 2008 was dat in ons voordeel maar leverde verder niet veel op na de Russen schuine streep Hiddink.

Dierendag
Haloween, ja, ook in Nederland in opkomst
Bevrijdingdag/ Dodenherdenking
Schaatsen
Drop, Stamppot, pindakaas
Moederdag, die valt in ons dorp samen met Zils-Mèrt een braderie achtig gebeuren versterkt door het moederdag effect. Ach, het eindigt op het terras. Proost!
Vaderdag
Secretaresse dag
Roefeldag, een lokaal fenomeen waarbij lagereschool kinderen een kijkje kunnen nemen in allerlei bedrijven. Vaak meer gegadigden dan dappere bedrijven. Maar erg succesvol.
Fietsen, met een gewone fiets bedoel ik dan. De stadsfiets. Bestaat volgens mij alleen in Nederland en China.
Praten over het weer
Een blokje om lopen
De friet-tent (snackbar) met de kroket
Tulpen
Delfts blauw
De Nederlandse taal
Water, bootjes, dijken, slootjes.

En wat krijgen we daar voor terug?

Petanque?
Met paarden of stieren door het dorp?

Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet zoveel weet van de Franse tradities. Uitgezonderd de franse keuken en wijnhistorie en da's is al niet mis.
Ik heb ook niet de indruk dat ik me nog helemaal ga verliezen daarin. Aangezien wij (in Nederland) in een dorp wonen waar het nog steeds "goede gewoonte" is om onderscheid te maken tussen "import" en de oorspronkelijke Zilstenaren verwacht ik niet dat dat in Frankrijk zo heel veel anders zal zijn. Tenslotte kijken wij ook raar op wanneer we een Fransoos mee carnaval zien vieren en met een Frans accent "bloemetjesgordijn" mee horen lallen, als hij of zij al begrijpt wat de lol van zo een gordijn is of een paard in de gang.

De zuidelijke cultuur om alles wat dringend lijkt met een "tranquille" houding te benaderen spreekt ons daarentegen zeker wel aan. Het moet gek lopen dat wij ons daaraan zouden gaan storen. Daarvoor zijn we zelf veel te "langzaam".

In Nice vieren ze in ieder geval ook Carnaval, wel een beetje op zijn Venetiaans. We gaan zeker eens kijken. Hier een impressie.

Column 3: Rust

vrijdag 30 januari 2009 · 2 reacties



Omdat het ritme van het lopen een stimulerend effect heeft op het denkproces in de hersenen*,** en ik graag zaken overdenk waarbij er zoveel mogelijk out-of-the-box plaatsvindt onder de hersenpan, zoek ik naar de plaats waar de voorwaarde voor effectiviteit van dat denkproces bestaat: rust.


Rust in de gedaante van stilte, geen geluiden. Nou ja, vogeltjes sta ik wel toe hun ding te doen. Het zou te ver gaan daar ook maar iets van te denken behalve dan wellicht in het geval van een zenuwachtige duif op je balustrade op een zomerse zondagochtend half vijf die er twee schoenen later immer zit.


Waar ik woon, in een oksel van snelwegen, in bewoond gebied aan een 30 km straat die echter nog steeds als doorgaande weg wordt gebruikt vooral zichtbaar aan de veelal buitenlandse kentekens, het zal wel het navigatiesysteem zijn denk ik dan, is het nooit stil. Ook niet wanneer ik na de wekelijkse repetitie van de band (ja ja) ’s nachts rond drie uur of wel eens later als ik op de bank in slaap gesukkeld ben. Nooit stil.

Natuurlijk valt al dat geluid, ruis, gebrom, gerommel en gezoef niet altijd even sterk op. Daar is best wel doorheen te komen, zo erg is het nu ook weer niet. Maar wanneer je juist even op zoek gaat naar rust dan valt het op dat je ver moet gaan om deze te vinden.

Bij mij in de buurt heb ik dat nog niet gevonden. Het is of de stad, of één van de snelwegen en provinciale racebanen, óf het vliegveld wat de rust verstoord.

Naar het schijnt is er in Nederland nog maar één plek waar het helemaal stil kan zijn: midden op de veluwe (Google Earth Link). Laat dat nu net te ver rijden zijn om een paar uur te wandelen.


In Frankrijk daarentegen hoop ik en weet ik bijna zeker plaatsen te vinden waar het gewoon lekker stil is. Heuvel- of bergachtig terrein goed bebost helpt ook wel natuurlijk en dat is dus wel handig.

Klein probleempje is er wel: Ten zuiden van de oost-west lijn ter hoogte van Avignon leeft de cigale, een insect (cicade) met een geluidsproductie van een zingende zaag of beter een krekel van het formaat schaap. Zoek maar op. Op een bepaalde manier rustgevend op een zomeravond met een roseetje maar soms ook echt “ennuyeux”.

Maar dat is in de zomertijd. Daarbuiten mag het verder erg rustig zijn. Ik kan niet wachten.

Wie de rustigste plekjes weet mag het hier aangeven (ik maak wel een lijstje) en ik ga ze opzoeken de komende jaren.

Ik moet dan nog wel een klassificatie bedenken, zoiets als:


5 =Rustig

6 =Erg rustig

7 =Stil

8 =Erg stil

9 =Oorverdovend stil

10=Niets







Nou, kom maar op met die tips. Ennu, niet allemaal tegelijk er naar toe hè?





*dr. Ineke Albers: "Als je een paar dagen gaat lopen, gebeurt er van alles in je hoofd. Om überhaupt te kunnen lopen en gecoördineerde bewegingen te maken, moet je een stof aanmaken in je hersenen. Dat is de neurotransmitter dopamine. De stof dopamine doet echter meer dan alleen de beweging coördineren. Het verbetert ook je stemming en cognitie.
Je wordt er dus in zekere zin ook nog iets slimmer van. Als je tenminste lang genoeg doorloopt. De stof dopamine werkt ook in op het beloningscentrum in je hersenen, het stimuleert dit centrum en hierdoor voel je je lekkerder. Dopamine heeft bovendien ook nog - via een omweg - een positieve invloed op je immuunsysteem.”


** Televisier oktober 2008: Maak dagelijks een wandeling. Door te wandelen krijgen je hersenen meer zuurstof en voedingsstoffen, waardoor je helderder en creatiever kunt denken."

Volgers van deze Blog

Waarom deze weblog?

Sinds 2006 denken wij, een echtpaar 1959 -1960, na over wat we willen mochten onze 3 kinderen de deur uit zijn (dat duurt nog een paar jaar). En omdat je als je iets goed wilt doen er goed over na moet denken, doen we dat vanaf dat moment ook in steeds gestructureerder vorm.

"Wij gaan naar Frankrijk in 2015".

Wij zijn dan om en nabij 55 jaar.

Het kan iets later worden. Kan ook eerst reizen en dan pas wonen worden, maar het blikpunt is er.


Zodat we nu de Franse taal aan het leren zijn.

Hier lees je in een maandelijkse column de ontwikkelingen, hoogtepunten en teleurstellingen op de weg er naar toe.

Als het goed is worden het 85 columns, los van de berichtjes tussendoor.

(en dat is wellicht wat optimistisch)

TV5.org info - France

Le Monde: à la une